"Iiii.... bara djóóók"....

.... svona mun ég framvegis skrifa fyrir aftan þegar ég er eitthvað að reyna að vera fyndin. Dettur fólki virkilega í hug að ég færi að skrifa skemmtisögur af sjálfri mér á barnaland.is, þar sem ófædd börn segja frá sjálfum sér í 1. persónu ("ég er ennþá inní mallanum á mömmu minni, það er voða dimmt, en bráðum kem ég út og ég hlakka voða mikið til að hitta mömmu og pabba...") Annað hvort er ég bara svona hrikalega ófyndin, eða þá að vinir mínir og vandamenn hafa engan húmor. Ég held að ég vilji ekki vita hvort er, bæði mjög slæmt....